معنی مرغ گیلانی

کرک

گیلک

گیلانی. (اِخ) عبدالقادر. رجوع به عبدالقادر جیلانی شود.

گیلانی. (ص نسبی) نسبت به گیلان و گیل. و معرب آن جیلانی است. (انساب سمعانی ج 2 ص 148) (از فرهنگ نظام). رجوع به گیلان شود.

گیلانی. (اِخ) اسماعیل بن محمدسعید القادری بغدادی در قرن سیزده هجری می زیسته است و او راست: کتاب الفیوضات الربانیه فی المآثر القادریه. (از معجم المطبوعات ج 2 ستون 1581).

صادقی گیلانی. [دِ ی ِ گی] (اِخ) رجوع به صادق گیلانی شود.

حسین گیلانی. [ح ُ س َ ن ِ] (اِخ) رجوع به حسین بن شهاب الدین گیلانی شود.

علی گیلانی. [ع َ ی ِ گی] (اِخ) ابن عبدالصمد گیلانی. مشهور به سمند. رجوع به علی سمند شود.

علی گیلانی. [ع َ ی ِ گی] (اِخ) (سید...) آنگاه که سیدقوام الدین مرعشی قلعه ٔ فیروزکوه را محاصره کرد، کوتوال آن حصار یعنی کیا جلال، سیدعلی گیلانی را که جامع اصناف و کمالات نفسانی بود شفیع خود قرار داد و به شفاعت این سیدعلی، مورد عفو سیدقوام الدین مرعشی واقع گشت. رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 342 و 343 شود.

علی گیلانی. [ع َ ی ِ گی] (اِخ) ابن یحیی بن احمدبن علی بن احمدبن قاسم گیلانی قادری حموی. صوفی و ادیب و شاعر بود. وی در سال 1040 هَ. ق. در حماه متولد شد و در آنجا مشیخه سجاده ٔ قادریه را عهده دار شد و درهمین شهر در سوم ذی قعده ٔ سال 1113 هَ. ق. درگذشت. او راست: 1- بلوغ البغیه فی شرح منظومه الحلیه. 2- دیوان شعر. 3- الرحله المکیه. (از معجم المؤلفین).

حزین گیلانی. [ح َ ن ِ] (اِخ) صادقی کتابدار او را یاد کند و گوید قصاید بسیار دارد. (ذریعه ج 9 ص 236).

الهی گیلانی. [اِ لا ی ِ گی] (اِخ) خلیفه سدیدالدین محمد. شاعر قرن یازدهم هجری.در بعض اشعار سدید تخلص می آورد. این بیت از اوست:
آن سایه نباشد که بپای تو فتاده
سرویست سر خویش بپای تو نهاده.
(از تذکره ٔ روز روشن ص 66).
و رجوع به الذریعه ذیل دیوان الهی گیلانی و فرهنگ سخنوران شود.

مرغ. [م َ رِ](ع ص) شَعر مرغ، موی بسیار روغن پذیر.(منتهی الارب)(از اقرب الموارد).

گیلکی، گیله‌مرد، گیلی

(صفت) منسوب به گیلان از مردم گیلان.

1361